تمرین دموکراسی

امروز انتخابات بورد انجمن ایرانیان دانشگاه تورنتو است. سال گذشته من به عنوان نماینده فرهنگی در بورد بودم. اما امسال به علت مشغله زیاد و کارهای جانبی در رقابت شرکت نخواهم کرد. این یک سال، تجربه بسیار جالب و مهمی برای من بود. پارسال موقع نامزد شدن در انتخابات بورد، هیچ تصوری از این که وارد چه نوع فعالیتی می شوم نداشتم. بیشتر به اصرار دوستانم وارد شدم و برایم یک جور جنبه سرگرمی هم داشت! چند تا وعده غرا موقع انتخابات دادم که حسابی گرفت و رای بالایی آوردم. البته نمی خواستم دروغ بگویم اما خب واقعیت این است که در آن لحظه برنده شدن برایم مهمتر بود. اما یک سال تجربه کار کردن در بورد انجمن، چیزهای زیادی را به من آموخت. یکی از چیزهای خوبی که ما در این انجمن بنیان گذاشتیم این بود که اصل را بر دموکراسی قرار دادیم. یعنی احترام به نظر دیگران. یکی دو مورد پیش آمد که اختلاف نظر شدید بین اعضای بورد وجود داشت اما سرآخر همه تصمیم را به رای گیری نهایی منوط کردند و بعد هم کسانی که نظرشان رای نیاورد با متانت به رای بورد احترام گذاشتند. درس دیگری که من یاد گرفتم این بود که فرقی نمی کند شما در چه سن و سالی باشید یا چه منافعی داشته یا نداشته باشید. در هرحال بعضی ها محافظه کارند، بعضی ها چپ، بعضی ها قدرت طلب، بعضی ها باری به بهر جهت و بعضی ها هم اصول گرا. قصد برچسب زدن به کسی را ندارم اما در بسیاری از بحث هایی که پیش می آمد این جهت گیری ها کاملا خودش را نشان می داد. تازه انجمن ما انجمن خیلی تمیزی بود چون اصلا با مسائل مالی کاری نداشت. به نظر من این تفاوت بین آدم هاست و کاری اش هم نمی شود کرد. مسلم این است که هر کسی فکر می کند خودش از همه بهتر است. اما وقتی پای کار گروهی می شود، دیگر نمی شود تکروی کرد. باید یک نظری را قبول کرد و مطایق آن پیش رفت. در چنین مواردی بود که اعتقاد همگانی اعضای بورد به دموکراسی، مسائل را حل می کرد و مانع از دودستگی و درگیری می شد. واقعیت این است که همه ما در یک دنیای خاکستری زندگی می کنیم. سیاه و سفیدی وجود ندارد. بسیاری از افراد و جوامع برای رسیدن به یک ایدئولوژی، یک خط مشی، یک مکتب که بتواند حرف آخر را بزند و حقیقت را نشان دهد تلاش کرده اند. مهم نیست که این مکتب چه باشد، اما به محض این که یک و فقط یک راه به عنوان راه پذیرفته برای همگان انتخاب می شود، فساد به وجود می آید. تجربه بورد به من نشان داد که راه حل واقعی در اینجاست که نظر همگان را در نظر بگیریم و با رای اکثریت جلو برویم. حسن این کار این است که همگان همیشه فرصت دارند که رای و نظر خود را تغییر دهند یا آن را متحول کنند. هرچند که احتمالا اصول خود را تغییر نخواهند داد.